Kwas pirogronowy naturalnie występuje w wielu produktach spożywczych, takich jak jabłka, miód, ocet, a także w sfermentowanych owocach, ciemnym winie i piwie. W organizmach żywych kwas pirogronowy jest kluczowym metabolitem w procesie glikolizy – przekształcania glukozy w energię – stanowiąc etap pośredni w fermentacji alkoholowej węglowodanów.
Właściwości kwasu pirogronowego
Kwas pirogronowy charakteryzuje się niewielkimi rozmiarami cząsteczek, co pozwala mu na głęboką penetrację skóry. Posiada zarówno grupę karboksylową, jak i karbonylową, przez co jest mocniejszy od innych kwasów, takich jak kwas mlekowy. W stężeniach powyżej 50% potrafi szybko i głęboko wnikać w skórę złuszczając ją i stymulując jej komórki.
Działanie kwasu pirogronowego:
- ma silne działanie eksfoliacyjne – złuszcza martwe komórki naskórka,
- działa seboregulująco, zmniejszając wydzielanie sebum,
- ma zdolność do stymulowania fibroblastów – wspomaga produkcję kolagenu i elastyny,
- ma działanie antybakteryjne i przeciwzapalne,
- posiada właściwości rozjaśniające,
- jest naturalnym inhibitorem enzymów odpowiedzialnych za stany zapalne, takich jak cyklooksygenaza (COX) i lipooksygenaza (LOX) – zmniejsza syntezę mediatorów stanu zapalnego, takich jak prostaglandyny i leukotrieny, redukując stany zapalne i podrażnienia,
- posiada właściwości antyoksydacyjne.
Zastosowanie
Kwas pirogronowy jest wykorzystywany w dermatologii do leczenia trądziku, szczególnie u osób ze skórą tłustą i skłonną do zaskórników. Peelingi z kwasem pirogronowym mogą być również stosowane do redukcji powierzchniowych blizn potrądzikowych oraz zmarszczek. Kwas ten jest także stosowany w zabiegach przeciwstarzeniowych.
Ze względu na swoje intensywne działanie, stosowanie kwasu pirogronowego w wysokich stężeniach (powyżej 50%) musi być przeprowadzane wyłącznie przez wykwalifikowanych specjalistów. W przypadku niższych stężeń kwas może być używany w warunkach domowych, jednak zawsze pod nadzorem profesjonalisty.
