Ekstrakcja rozpuszczalnikowa w produkcji olejów – kiedy się ją stosuje i co warto wiedzieć?

ekstrakcja rozpuszczalnikowa

Roślinne surowce olejowe, takie jak nasiona, pestki czy miąższ owoców, to bogate źródło lipidów wykorzystywanych w przemyśle spożywczym, kosmetycznym i farmaceutycznym. Pozyskiwanie oleju z tych materiałów może odbywać się na różne sposoby, jednak w produkcji na dużą skalę najczęściej stosuje się ekstrakcję rozpuszczalnikową. Warto więc przyjrzeć się jej bliżej i zrozumieć, gdzie znajduje zastosowanie oraz z jakimi ograniczeniami się wiąże.

Roślinne źródła tłuszczów – naturalne bogactwo

Zawartość tłuszczu w nasionach oleistych, orzechach i pestkach owocowych waha się od 3% do nawet 70% ich masy całkowitej. Oleje pozyskiwane z nasion, pestek lub miąższu są bogate w lipidy, witaminy, barwniki, lecytyny oraz woski. Ich różnorodność sprawia, że mogą być cenne dla różnych gałęzi przemysłu.

Oleje mogą być źródłem wartości odżywczych i smaku, ale równie chętnie wykorzystuje się je jako bazy dla różnego rodzaju emulsji, kosmetyków czy technicznych komponentów.

Na czym polega ekstrakcja rozpuszczalnikowa i kiedy się ją stosuje?

Ekstrakcja, czyli proces oddzielania oleju od suchej masy roślinnej, może być prowadzona mechanicznie (np. poprzez tłoczenie), chemicznie, enzymatycznie lub z użyciem rozpuszczalników. W przemyśle olejarskim najczęściej stosuje się właśnie ekstrakcję rozpuszczalnikową – ze względu na wysoką wydajność.

Najczęściej używa się heksanu – rozpuszczalnika organicznego wykazującego silne powinowactwo do tłuszczów. Proces zachodzi zwykle w układzie przeciwprądowym, co zwiększa efektywność przenoszenia oleju do fazy ciekłej. Z otrzymanej mieszaniny oddziela się rozpuszczalnik, uzyskując surowy olej, który następnie poddawany jest dalszym procesom oczyszczania.

Jak metoda pozyskiwania wpływa na jakość oleju?

Zastosowana metoda ekstrakcji bezpośrednio wpływa na właściwości oleju – jego skład chemiczny, stabilność, profil sensoryczny oraz funkcjonalność. Olej tłoczony na zimno (np. olej lniany czy olej z czarnuszki) nie zawiera pozostałości rozpuszczalników i nie jest poddawany działaniu wysokich temperatur. Dzięki temu zachowuje mikrofrakcje naturalne, polifenole oraz witaminy, co czyni go cenionym surowcem w kosmetyce naturalnej i suplementacji.

Z kolei olej rafinowany po ekstrakcji rozpuszczalnikowej cechuje się wysoką trwałością, stabilnością i neutralnym smakiem. Znajduje zastosowanie przede wszystkim w przemyśle spożywczym (np. do smażenia), farmaceutycznym oraz kosmetycznym – wszędzie tam, gdzie liczy się powtarzalność parametrów i długa trwałość.

Wysoka efektywność i możliwości optymalizacji procesu

Ekstrakcja rozpuszczalnikowa pozwala odzyskać nawet do 98% tłuszczu zawartego w surowcu, co znacznie przewyższa wydajność klasycznego tłoczenia. Technologia ta wyróżnia się powtarzalnością, stosunkowo niskim kosztem jednostkowym i wysoką skalowalnością – co czyni ją preferowaną metodą w przemyśle olejarskim.

Wydajność ekstrakcji zależy jednak od wielu zmiennych:

  • stopnia rozdrobnienia i wilgotności surowca,
  • temperatury procesu,
  • czasu kontaktu z rozpuszczalnikiem,
  • konstrukcji ekstraktora i trybu przepływu (współ- lub przeciwprądowego),
  • stosunku masy surowca do objętości rozpuszczalnika.

Dobór rozpuszczalnika oraz optymalizacja parametrów operacyjnych są przedmiotem licznych badań. Odpowiednio zoptymalizowany proces pozwala nie tylko poprawić ilość i jakość oleju, ale również ograniczyć zużycie energii.

Wyzwania środowiskowe i kierunki rozwoju technologii

Produkcja olejów roślinnych z wykorzystaniem rozpuszczalników to proces energochłonny. Dodatkowo emisje lotnych związków organicznych – w tym heksanu – oraz generowanie ścieków wymagających neutralizacji to istotne problemy ekologiczne.

W odpowiedzi na te wyzwania coraz większą uwagę przykłada się do rozwoju bardziej zrównoważonych technologii pozyskiwania olejów. Do obiecujących alternatyw należą m.in. ekstrakcja z użyciem nadkrytycznego CO₂, metody enzymatyczne czy wodno-alkoholowe układy ekstrakcyjne. Choć wdrożenie tych rozwiązań wiąże się z wyższymi kosztami inwestycyjnymi, to w dłuższej perspektywie mogą one znacząco ograniczyć ślad środowiskowy procesu i zwiększyć jego bezpieczeństwo.


Bibliografia:

Carré, P., Piofczyk, T., & Bothe, S. (2025). Solvent Solutions: Comparing Extraction Methods for Edible Oils and Proteins in a Changing Regulatory Landscape. Part 7: Overall comparison between solvent solutions. OCL, 32, 9.
Kong, W., Baeyens, J., Qin, P., Zhang, H., & Tan, T. (2018). Towards an energy-friendly and cleaner solvent-extraction of vegetable oil. Journal of Environmental Management.
Melgarejo Navarro Cerutti, M. L., Ulson de Souza, A. A., & de Arruda Guelli Ulson de Souza, S. M. (2012). Solvent extraction of vegetable oils: Numerical and experimental study. Food and Bioproducts Processing, 90(2).
Nde, D. B., & Foncha, A. C. (2020). Optimization Methods for the Extraction of Vegetable Oils: A Review. Processes, 8.